Zobacz możliwości portalu TurboRebels

Zobacz sesje zdjęciowe, kalendarz imprez, i wiele więcej.
Zaloguj się, włącz tablicę i wyłącz ten komunikat ;)

                                                            

Dziś w Dzień Zaduszny wspominamy Legendarnych Polskich kierowców rajdowych, których nie ma już wśród nas. Bezwzględny los przerwał historię niejednokrotnie u szczytu ich wspaniałej kariery rajdowej.

 

Jerzy Landsberg (1940 - 27.04.1979)

Rozpoczął karierę w 1970 roku jako pilot Krzysztofa Komornickiego. Po raz pierwszy w rajdach samochodowych wystartował w 1975 roku, w seryjnym 75 - konnym Renault 5 LS. W 1978 roku wywalczył tytuł wicemistrza Polski. Startował w wielu rajdach krajowych oraz zagranicznych, w tym trzykrotnie w Rajdzie Monte Carlo, w którym za kierownicą Opla Kadera GT/E wywalczył 13 miejsce w klasyfikacji generalnej. Landsberg wśród rywali miał opinię kierowcy nieustępliwego. Przez wielu uważany za największy polski talent rajdowy tamtego okresu. Jego charakter sprawił, że w 1977 roku, po Rzeszowskim Rajdzie Stomil został zdyskwalifikowany, ponieważ nie zatrzymał się na wezwanie milicji. W 1978 roku brał udział w rajdzie Dolnośląskim. W trakcie objazdu trasy jego samochód uderzył w drzewo. W wyniku zderzenia Jerzy doznał poważnych urazów kręgosłupa, natomiast pilot Marek Muszyński zmarł z powodu odniesionych obrażeń. Po niedługiej rekonwalescencji powrócił na trasy rajdowe z nowym pilotem. Tragiczny w skutkach okazał się dla niego nocny odcinek Rajdu Krokusów w 1979 roku. Na rozwidleniu dróg, auto z pełną szybkością uderzyło w skarpę. Do dziś nie poznano przyczyny wypadku. Pilot Landsberga, Szajng poniósł śmierć na miejscu, a sam Landsberg doznał ciężkich obrażeń wewnętrznych i tydzień po wypadku zmarł w wieku 38 lat, w Akademii Medycznej w Krakowie.

Historia startów

 

Jan Wojciechowski(1948 - 29.11.1984)

fot. np126p.pl

Od roku 1974 startował wspólnie i na zmianę z Andrzejem Wodzińskim. Największym sukcesem tej pary było w 1978 r. zdobycie Mistrzostwa Polski w klasie 1150 cm³. Był też krótko pilotem Bogdana Wozowicza. Na początku lat osiemdziesiątych rozpoczął starty Fordem Escortem RS 2000. Jego kariera została gwałtownie przerwana w roku 1984, gdy podczas Rajdu Wisły, jadąc z Wojciechem Augustowskim na jednym z szybkich zakrętów odcinka specjalnego Zaborze-Pierściec uderzył w drzewo. Kierowca zginął na miejscu, pilot, Wojciech Augustowski, zmarł w drodze do szpitala.

Historia startów 

Franciszek Postawka(21.01.1922 - 28.12.1985)

fot. 1962 - FSO Syrena 102 - Marian Repeta / Franciszek Postawka

Ze sportem samochodowym związany był przez całe życie: najpierw jako kierowca - w latach 50. i 60. kilkakrotnie był Rajdowym Samochodowym Mistrzem Polski, później jako pilot (m.in. Sobiesława Zasady, którego był pierwszym nauczycielem i zachęcił go do uprawiania tego sportu). Jako kierowca fabryczny FSO startował w rajdzie Monte Carlo, następnie był też kierowcą fabrycznym Volvo. Franciszek Postawka brał również udział w udanym biciu rekordu w jeździe długodystansowej na "Polskim Fiacie", służył także serwisem i radą Sobiesławowi Zasadzie podczas jego startów w eliminacjach do Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Europy. Uczestniczył w rajdach Żubrów, niemal "etatowo" je wygrywając.

Historia startów

 

Marian Bublewicz (25.08.1950 - 20.02.1993)

fot. Z archiwum Beaty Bublewicz

„Marian Bublewicz - Historia Mistrza” - artykuł Jakuba Żołędowskiego

Kronika Rajdów - MotorSport Magazyn 4/2013

Historia startów

 

Ksawery Frank (16.04.1923 - 12.01.1994)

Kierowca rajdowy i wyścigowy. Członek Automobilklubu Warszawskiego. Był 11-krotnym mistrzem Polski (6-krotnie w rajdach samochodowych i 5-krotnie w wyścigach samochodowych).

 

Marek Varisella (26.06.1930 - 25.06.1997)

Kierowca rajdowy, uczestnik Rajdu Monte Carlo, Rajdu Warszawskiego, Press-on-Regardless Rally, zwycięzca Rajdu Barbórki, zwycięzca Rajdu Polski. Członek ekipy Rekordu Polskiego Fiata 125p w 1973 roku. Był postacią nietuzinkową. Nie notował błyskotliwych zwycięstw, ale zawsze bywał w czołówce. Początkowo startował Syreną, a potem w Polskim Fiacie 125p. Varisella m.in. przyczynił się do powstania teamu rajdowego przy warszawskiej Fabryce Samochodów Osobowych.

Historia startów

 

Bogdan Herink (29.11.1952 - 10.01.1998)

fot. Grzegorz Chyla - autosportretro.fora.pl

W rajdach samochodowych zadebiutował w 1985 roku mając wówczas 33 lata. W 1988 roku po raz pierwszy wystartował Renault 11 Turbo razem z Barbarą Stępkowską. Tym samochodem zdobył mistrzostwo Polski w grupie A. Od Rajdu Krakowskiego w sezonie 1993 zaczął startować za kierownicą Renaulta Clio 16S w zespole Renault Polska. Równa jazda pozwoliła zakopiańczykowi ukończyć sezon na drugim miejscu w klasie F-2. W 1994 roku Herink wygrał w klasyfikacji RSMP dwa rajdy (Rajd Polski, Rajd Dolnośląski), zdobył tytuł mistrza Polski w F-2 i wicemistrza Polski w klasyfikacji generalnej. W 1995 roku przesiadł się do Renaulta Clio Maxi jednak ten sezon nie był dla niego udany. W sezonie 1996 niespodziewanie, po Rajdzie Polski zakończył karierę rajdową.

Historia startów

Bogdan Herink - wspomnienie TVN Turbo

  

Janusz Kulig (19.10.1969 - 13.02.2004)

fot. Tomasz Kamiński

„Janusz Kulig - przerwana historia...” - artykuł Jakuba Żołędowskiego

Kronika Rajdów - MotorSport Magazyn 2/2013

Historia startów

 

Krzysztof Godwod - zm. 2005

Kierowca wyścigowy i rajdowy, długoletni członek zarządu Automobilklubu Rzemieślnik. Jeździł FSO 125p, Polonezem 1600, Renault 11 Turbo ale także jednomiejscową wyścigową „formułą”.

Historia startów

 

Andrzej Nytko (16.10.1933 - 16.04.2006)

fot. Z archiwum Łukasza Nytko

„Wspomnienie o Mistrzu Andrzeju Nytko” - artykuł Łukasza Nytko

Kronika Rajdów - MotorSport Magazyn 1/2013

Historia startów 

Marek Sadowski (03.07.1957 - 17.07.2010)

Jeden z najlepszych polskich kierowców rajdowych lat 80- i 90-tych ubiegłego stulecia, trzykrotny mistrz, dwukrotny wicemistrz Polski. Startował w fabrycznym zespole FSO Sport, a po jego rozwiązaniu odnosił sukcesy za kierownicą Mazdy 323. Jeździł w rajdach do 1996 roku.

Historia startów - ewrc.cz-results.com

 

Jerzy Dobrzański (11.06.1923 - 26.08.2013)

Od 1954 r. uczestniczył w rajdach samochodowych. W latach 1960-1966 był trzykrotnie Mistrzem Polski, dwukrotnie zdobył wicemistrzostwo. Brał udział w najsłynniejszych wówczas rajdach świata, m.in.: Akropolis, Adriatyku, Alpenfahrt, Genewskim, Gran Premio Argentina, Londyn-Sahara-Monachium, Lyon-Stuttgart, Monte Carlo, Pneumant, Press on Regardless, Rideau Lakes, Tour d’Europe. Był członkiem zespołu, który w czerwcu 1973 r. ustanowił Polskim Fiatem 125p trzy światowe rekordy prędkości. W Rajdowych Samochodowych Mistrzostwach Polski uczestniczył do 1977 r. Do końca lat 90. z powodzeniem startował w Rajdach Żubrów.

Historia startów

 

Marian Bień (1940-23.01.2015)

W rajdach pojawił się w drugiej połowie lat 60. XX wieku jaki pilot Mieczysława Sochackiego. Pierwszym poważnym sukcesem było zdobycie mistrzostwa Polski za sezon 1969; wtedy pilotował Ryszarda Nowickiego w Renault 8 Gordini. W 1970 zasiadł za kierownicą Porsche 911 i zwyciężył w 14. Rajdzie Dolnośląskim (pilotem był Jerzy Krzesiwo). Dwa lata później wygrał także 1. Rajd Stomil (ze Zbigniewem Kołaczkowskim, Porsche 911T). W 1970 rozpoczął starty zagraniczne; wraz z Sobiesławem Zasadą zajął 2. miejsce w argentyńskim Gran Premio de Turismo (BMW 2002 Ti). W 1971 uczestniczył m.in. w Rajdzie Monte Carlo, Safari, Semperit, Złote Piaski. Zwyciężył w czechosłowackim 3. Rajdzie Tatr (Porsche). W tym samym roku pilotował Sobiesława Zasadę w kilku rundach mistrzostw Europy (BMW 2002Ti). W Rajdzie Safari 1971 wspólnie zajęli 5. miejsce, a rok później 2. miejsce (Porsche 911S). Marian Bień reprezentował przez większość kariery Automobilklub Krakowski, ale jeździł też w barwach Automobilklubu „Stomil” Dębica oraz warszawskiego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Samochodów Osobowych. Czynną karierę rajdową zakończył w 1977. W latach 1987-1991 był wiceprezesem Automobilklubu Krakowskiego Miał w dorobku pięć tytułów mistrza Polski. Pilotował nie tylko Sochackiego, Nowickiego i Zasadę, ale także Roberta Muchę i Andrzeja Jaroszewicza oraz Austriaka Guenthera Jangera (Monachium-Wiedeń-Budapeszt 1970, VW 1302 S). W kręgach rajdowych był szanowany za najwyższy sportowy profesjonalizm i zarazem szalenie lubiany za radość, którą wnosił do tego środowiska. Jednym z jego popisowych wyników było 16. miejsce, zajęte w 43. Rajdzie Monte Carlo rozgrywanym w terminie 15-23 stycznia 1975. Jechał wtedy z Andrzejem Turczyńskim Polskim Fiatem 125p MC. 

Historia startów

wspominamy-legendarnych-polskich-kierowcow

Komentarze (1)

Patryk Choszczyński
22.06.2017
10:30

Patryk Choszczyński napisał

Wielu kierowców nie znałem, ale też jakimś wielkim fanem rajdów nie jestem. Oczywiście dobrze kojarzę Kuliga, Herinka i oczywiście Mariana Bublewicza, który był moim idolem za dziecka. Szkoda, że linki zewnętrzne do motorsportmagazyn.pl nie działają :( 

POZOSTAŁE KOMENTARZE (1)