Aprilia RSV Tuono 1000 Custom

Nie ukrywam, że w tematyce motocyklowej jestem świeżakiem... Jednak, gdy pierwszy raz stanąłem przed tą maszyną to mnie totalnie zatkało. To co zbudował właściciel jest tak niesamowite, że poprosiłem go aby napisał kilka zdań o tym motocyklu i sam go Wam przedstawił. Zapraszam do lektury!

Cześć! Nazywam się Paweł Staśkiewicz, opowiem Wam kilka słów na temat motocykla, który stworzyłem. Bazą do budowy mojego projektu jest motocykl Aprilia RSV Tuono 1000 z 2003 roku. Początkowo miał to być typowy Caferacer, pomimo braku koncepcji "jak to będzie"?

Aprilia RSV Tuono jest bardzo nietypowym materiałem do budowy motocykla w tym stylu. Postawiłem na intuicję, stwierdziłem, że zbuduję coś swojego, pewnie coś bardzo nietypowego. Budowę motocykla rozpocząłem w styczniu 2017 roku. W trakcie tworzenia mojej wersji caferacera, praktycznie każdy element projektu został dotknięty, odświeżony lub zamieniony na customowy.

Oryginalna wysoka kierownica została zamieniona na aluminiowe clipon'y zamontowane pod półką zaadoptowaną z nowszej Aprilii RSV Factory.

Oryginalny ogon motocykla został skrócony o połowę, a aktualna jego zabudowa jest wykonana ręcznie. Dopełnia to przedłużone siedzenie pasażera, które pokryte jest skórą i alcantarą, wykonaną przez lokalnego rzemieślnika. Mocowanie tablicy rejestracyjnej musiałem przenieść za koło na aluminiowym wsporniku.

Chcąc podkreślić złote elementy hamulców motocykla, zamontowałem zebatkę oraz łańcuch napędowy także w kolorze złotym, jednocześnie zmieniając przełożenia na moc. Największym dylematem spędzającym mi sen z powiek był wybór przedniej lampy. Czy użyć klasycznej okrągłej i nie wyróżniać się w tle innych caffiaków, czy jednak podkreślić wściekłość tej maszyny i zaadoptować coś z innego, nietypowego motocykla. Pozostając wiernym włoskiej motoryzacji padło na wybór lampy od Ducati Panigale wraz z elementami owiewki.

Całość została zamontowana na całkowicie nowym, wykonanym recznie, stelażu. Konieczność zastąpienia oryginalnych wskaźników zmusiła do zastosowania kompaktowego, uniwersalnego licznika.

Całokształt mojej Aprilii dopełnił kolor Nero Carbonio dobrany z palety Maserati. Oryginalny tłumik z katalizatorem zastopiłem małym, surowym przelotowym tlumikiem, który podkreśla styl tej maszyny. Cała moja praca od rozkręcenia do wyjechania z garażu trwała około ośmiu miesięcy z niewielkimi przerwami. Motocykl wyjechał na drogi w sierpniu 2017 i sprawia wiele radości.

Jak się podobało? Dajcie znać co myślicie o tym projekcie w komentarzach.

Zapraszam też po więcej zdjęć na profil Pawła na Instagramie @v2earthquake. Zdjęcia z backstage znajdziecie na facebook.com/nikodem.photo

Turbo

113

Tagi: sesja Motocykle cafe racer Aprilia

Powiązane osoby:

Paweł Staśkiewicz

Jacek Nikodem Gdańsk, Polska