Ku nieznanemu cz.I

Gdyby ta strona nie traktowała o samochodach, jej tematyką zapewne byłby właśnie kosmos. Dlatego zapraszam was na krótką podróż po ostatnich dokonaniach i planach ludzkości w dziedzinie eksploracji kosmosu, a że dzięki Elonowi Muskowi i jego SpaceX mamy obecnie tam na górze bezpośrednie nawiązanie do tematów motoryzacyjnych, to tylko lepiej.

Swego czasu powstał tekst "Na górze też się dzieje", więc to nie pierwsze oderwanie od Ziemi, jakie wam proponuję. Powyżej możecie podziwiać zdjęcie ze startu wahadłowca Discovery. Ten konkretny prom kosmiczny odbył najwięcej misji ze wszystkich. Po 39. locie został w 2011 roku wycofany ze służby wraz z innymi, po oficjalnym zakończeniu przez NASA programu wahadłowców. Starty promów kosmicznych były podobno najbardziej niesamowitymi widowiskami jakie można było podziwiać w Centrum Kosmicznym imienia Johna F. Kennedy’ego. Nie wiem jednak czy wiecie, ale program lotów wahadłowców wybrano jako tańszą opcję dalszych lotów w kosmos. Drugą opcją, proponowaną już wtedy (po zakończeniu programu Apollo) przez Wernhera von Brauna, był... lot na Marsa. Tak naprawę zakończenie programu Apollo i co potem, planowano jeszcze przed słynnym lotem Armstronga, Collinsa i Aldrina. Koszty był ogromne. Dla USA mającego inne zmartwienia m.in. zawirowania w gospodarce, czy wojnę w Wietnamie, program kosmiczny stawał się nie dającym wymiernych korzyści odkurzaczem pochłaniającym pieniądze z budżetu. Wyjściem miały być promy kosmiczne, czyli środek transportu wielokrotnego użytku. Historia pokazuje jednak, że koszt pojedynczego startu promu sięgał 1,3 mld dolarów. Wynikało to wcale nie z kosztów eksploatacji maszyny, ale z koniecznych środków bezpieczeństwa przy okazji misji załogowych. Gdyby wahadłowce startowały bez ludzi na pokładzie koszt pojedynczej misji był by bliski temu, które osiąga SpaceX przy rakietach wielokrotnego użytku. Niemniej wraz z programem lotów promów i budowy stacji orbitalnej ludzkość tak naprawdę ograniczyła się do operowania na orbicie Ziemi, na której co najwyżej przeprowadzamy eksperymenty i z daleka podglądamy głęboki kosmos. To jednak, jak i podejście do samej kosmicznej eksploracji, ostatnio bardzo się zmienia.

Wracając do SpaceX. Elon Musk początkowo chciał budować w kosmosie model osady kosmicznej, która później mogła by powstać na Marsie. Chcąc wynieść ją na orbitę w 2002 roku próbował kupić rakiety od Rosjan. Gdy usłyszał proponowaną cenę i policzył, że koszt ich produkcji to raptem kilka procent sugerowanej ceny sprzedaży, stwierdził że sam musi założyć firmę, która będzie produkować rakiety wielokrotnego użytku, a których koszt będzie dziesięć razy mniejszy. Od tego czasu SpaceX nie tylko stworzyło rakiety zdolne samodzielnie lądować na lądzie, jak i pływających platformach, by zostać ponownie użytymi, ale też zostało pierwszą prywatną firmą m.in. dostarczającą zapasy na międzynarodową stację kosmiczną (ISS). Do najnowszych osiągnięć przedsiębiorstwa należą wysłanie na orbitę drugiej najmocniejszej rakiety w historii i umieszczenie tam... Tesli. Zwykle podczas lotów testowych umieszcza się tam jedynie metalowe obciążniki. Musk stwierdził, że skoro przy okazji może zrobić niezłą reklamę swojej drugiej firmie, to czemu nie?

Falcon Heavy od firmy Muska, czyli najmocniejsza rakieta na świecie będąca w użyciu, może wynieść na orbitę prawie 64 tony. Dla porównania druga najmocniejsza obecnie rakieta wynosi na orbitę niecałe 29 ton, a prom kosmiczny zabierał na pokład 24 tony. Wszystko to przy możliwości odzyskania i ponownego użycia wszystkich trzech członów napędowych Falcona Heavy - choć podczas ostatniego testu człon główny uległ awarii i roztrzaskał się w wodzie. Przed całym światem otwiera to nowe możliwości wynoszenia dużych ładunków na orbitę, a przy tym zmniejszenia kosztów, czyli większej dostępności. Sukces jest ogromny, ale warto zaznaczyć, że najmocniejsza konstrukcja w historii ludzkości, używana w programie Apollo rakieta Saturn V, mogła  wynieść na orbitę aż 118 ton! Dlatego też najnowsza rakieta SpaceX to nie będzie ich ostatnie słowo. W 2016 Elon Musk zaprezentował światu jego wizję kolonizacji Marsa z użyciem nowych rakiet ITS mogących wynieść na orbitę aż 550 ton. Wszystko po to by transportować na czerwoną planetę duże kapsuły, będące jednocześnie modułami mieszkalnymi dla ludzi. Rok później nieco spuszczono z tonu, a nową rakietę zmniejszono i przemianowano na BFR, określając jej zdolności na 150 ton ładunku wyniesionego na orbitę okołoziemską. Wszystko po to by projekt był realny z ekonomicznego punktu widzenia i mógł na siebie zarobić. Jednak jej zdolność wynoszenia to wciąż ponad 30 ton więcej od Saturna V. Nowa konstrukcja ma być także w pełni odzyskiwalna i umożliwiać ponowne użycie. Docelowo zastąpi ona wszystkie obecne statki firmy, a z jej pomocą Musk chciałby oferować nie tylko wyniesienie obiektów na orbitę ziemską, czy skierowanie w kierunku Marsa, ale nawet... szybkie podróże ziemskie. Rakieta wynosząc moduł pasażerski na granicę kosmosu w teorii mogła by dowieźć klientów w każde miejsce na globie w mniej niż 40 minut.

Ciąg dalszy na 4 kółka i nie tylko...

Turbo

69

Tagi: Musk Discovery apollo bezos blue origin esa falcon iss mars nasa space shuttle prom kosmiczny spacex sts wahadłowiec

4 kółka i nie tylko

WSZYSTKIE WPISY